In dit deel van de review zullen we de transportinfrastructuur van Turkije en Dubai vergelijken, evenals de toegankelijkheid van onderwijs, medische diensten. We zullen ook bekijken hoe de luchtverbindingen met andere landen zijn geregeld. Dit zijn belangrijke aspecten van het leven die je zeker in overweging moet nemen bij het verhuizen.
Lucht- en zeeverbindingen met de wereld
Dubai is de grootste luchtvaarthub van de Emiraten.
Directe vluchten vanuit Dubai vliegen naar meer dan 200 landen wereldwijd, de belangrijkste luchtvaartmaatschappijen die in dit emiraat gevestigd zijn, zijn Emirates en Etihad Airways. Er zijn ook rechtstreekse vluchten naar de grote steden van Rusland, op gemiddeld bevindt de vluchttijd zich tussen de 5-6 uur, dat is twee keer langer dan de vluchturen tussen Rusland en Turkije.
De zeeverbinding tussen de haven van Jebel Ali in Dubai en de havens van andere landen wordt voornamelijk gebruikt voor vrachtvervoer: olie, landbouwproducten, metalen. Er is ook passagiersvervoer, maar het is niet zo ontwikkeld als in Turkije.
De grootste luchthub in Turkije is Istanbul, maar er zijn ook internationale luchthavens in Antalya, Izmir en Ankara. Er zijn ook directe vluchten naar Rusland, de vluchttijd hangt af van de bestemming en duurt vanaf 2,5 uur.
Wat Turkije zeer aantrekkelijk maakt voor reizigers en zakenmensen, zijn de ontwikkelde zeeroutes: grote havens zijn gevestigd in Antalya, Mersin, Izmir, Istanbul. Ze spelen een extreem belangrijke rol bij het vervoer van vracht en worden ook gebruikt door passagiersschepen. Dankzij de ontwikkelde zeeroutes is het handiger en goedkoper om vracht in containers naar Turkije te vervoeren - dit is een optie die vaak wordt gebruikt door verhuizers wanneer goederen uit een ander land moeten worden getransporteerd.
De gunstige geografische ligging van Turkije heeft het mogelijk gemaakt om cruise toerisme te ontwikkelen: luxe liners varen langs de kusten van de Egeïsche Zee, de Zwarte Zee en de Middellandse Zee, stoppend in Bodrum, Fethiye, Antalya en andere steden. Ferrys gaan tussen Turkije en de Griekse eilanden.
Transportinfrastructuur
Het openbaar vervoer in Dubai bestaat uit bussen, taxibusjes, taxi's en de metro.
Taxi's zijn de belangrijkste manier om door de stad te reizen. In sommige wagenparken zijn er speciale auto's met vrouwelijke chauffeurs - zij worden opgeroepen wanneer een vrouw alleen moet reizen, zonder begeleiding, of met kinderen.
Metro trein compartimenten zijn verdeeld in categorieën: er zijn speciale plaatsen voor kinderen en vrouwen. In de praktijk worden deze grenzen zelden nageleefd, maar we raden toch aan geen risico's te nemen: de verkeerspolitie voert periodiek invallen uit en beboet overtreders. Het is zeer streng in de Dubai metro met eten en drinken: het mag niet geconsumeerd worden in de treinen of zelfs op het perron, kauwgom is ook verboden.
De wegen in Dubai zijn van uitstekende kwaliteit, ze verbinden de emiraten met elkaar, omdat er geen luchtverkeer is binnen het land. Veel stukken wegen zijn tolwegen, waar je tot 140 km / u kunt rijden.
Het overschrijden van de vastgestelde snelheidslimieten wordt sterk afgeraden: naast zware boetes krijgt de bestuurder een "zwarte markering" - het systeem geeft aan dat hij geneigd is verkeersregels te overtreden. Zodra er zes markeringen zijn, wordt de auto in beslag genomen en naar het strafpunt gestuurd voor 15 dagen. Voor sommige overtredingen, zoals rijden op de vluchtstrook, worden onmiddellijk zes labels uitgegeven.
De transportinfrastructuur in Turkije is uitstekend: vliegtuigen vliegen tussen steden, er zijn comfortabele bussen en treinen, waaronder hogesnelheidstreinen. De wegen zijn van goede kwaliteit, zelfs in kleine nederzettingen.
In alle toeristische steden zijn autoverhuurbedrijven aan het werk - een handige optie als je de vrijheid wilt hebben om te bewegen en als je een rijbewijs hebt. Met een buitenlands rijbewijs kun je een half jaar in Turkije rijden, daarna moet je het land verlaten of een plaatselijk rijbewijs krijgen.
In kleinere steden bestaat het openbaar vervoer voornamelijk uit dolmuş (minibussen) die rijden op de hoofdstraten. In kustplaatsen en in Istanbul worden watertaxi's en veerboten evenzeer gebruikt als landvervoer.
Beschikbaarheid van medische hulp
Het gezondheidszorgsysteem in de VAE is verzekerd, en buitenlanders kopen de verzekering zelf en moeten letten op de geldigheidsduur ervan: als blijkt dat de polis verlopen is, kunnen ze een boete krijgen en geweigerd worden bij het verlengen van hun visum.
De basisverzekering dekt spoedeisende hulp, sommige tests, diagnostiek, chirurgie, behandeling van sommige soorten kanker. Tandarts- en oogartsdiensten zijn niet in de verzekering opgenomen, je moet voor deze bezoeken betalen uit je eigen zak. De polis dekt tijdens de eerste zes maanden ook geen behandeling van chronische ziekten.
Ongeveer 85% van de medische instellingen in Dubai zijn particuliere klinieken. Vanwege het feit dat er Engelstalige specialisten te vinden zijn, geven buitenlanders de voorkeur aan particuliere instellingen.
In een gemeentekliniek word je ook zonder problemen geholpen, maar de taalbarrière kan de kwaliteitszorg in de weg staan. Voor de behandeling in het gemeentelijke ziekenhuis heb je een speciale kaart nodig - de Health Card, die je online kunt regelen op de website van het Ministerie van Volksgezondheid, Dubai Health Authority.
Voor spoed medische hulp in Dubai, bel je 998. De ambulance is gratis, zelfs voor niet-residenten, maar je moet betalen voor verdere behandeling.
Een vergelijking kan worden gemaakt met de geneeskunde in Dubai, die ook op een zeer hoog niveau is. In dit land is medisch toerisme ontwikkeld - ze lijken op Turkije, maar de prijzen in Dubai zijn hoger, deels omdat de ziekenboegen in de klinieken meer lijken op vijfsterrenhotels dan op ziekenhuiskamers. Mensen gaan naar de VAE voor de behandeling van onvruchtbaarheid, esthetische chirurgie en dermatologiediensten.
In Turkije is ook verzekerde geneeskunde, de inwoners van het land krijgen de SGK-polis, die alleen toegankelijk is voor buitenlanders vanaf het tweede jaar van hun verblijf in het land.
Tandheelkunde is niet gedekt door de verzekering, maar de prijzen zijn betaalbaar en, wat belangrijk is, de kosten worden van tevoren bekend gemaakt voor de behandeling - er zullen zeker geen onaangename verrassingen zijn in de vorm van een enorme rekening.
De klinieken in Turkije zijn verdeeld in gemeenteklinieken en particuliere klinieken, ze zijn allemaal even goed uitgerust.
In staatsziekenhuizen heb je de kans om een afspraak te maken met professoren in de geneeskunde, maar het consult kost meer dan bij een gewone arts. Het enige nadeel in vergelijking met particuliere klinieken is dat je soms enkele dagen moet wachten om de vereiste specialist te zien.
Naast overheids- en privéklinieken zijn er in Turkije ook familieklinieken. Buitenlanders met een verblijfsvergunning, net als burgers van het land, kunnen hier gratis eerste hulp krijgen, vaccinaties halen, eenvoudige tests doen en doorverwezen worden naar een specialist.
Elke kliniek heeft een spoedeisende hulp afdeling - ACIL. Je kunt je hier melden als je een gezondheidsprobleem hebt dat niet levensbedreigend is, bijvoorbeeld een hoge bloeddruk, vergiftiging, virale infecties. In levensbedreigende situaties wordt de ambulance gebeld.
Als we het hebben over het algemene niveau van medische ontwikkeling in Turkije, dan overtreft het in veel opzichten het Europese niveau - de diensten zijn hier goedkoper en hun kwaliteit is zeer hoog.
Medisch toerisme trekt mensen naar het land voor de diensten van tandartsen, plastisch chirurgen, haartransplantatie specialisten, mensen komen naar Turkije voor IVF.
Toegankelijkheid van onderwijsdiensten
Bij het emigreren met kinderen willen ouders weten welke onderwijsmogelijkheden er zijn in het nieuwe land. In dit opzicht lijken Dubai en Turkije sterk op elkaar, met als enige verschil de prijsregelingen.
In de Verenigde Arabische Emiraten betaal je voor privéscholing 2-5 keer meer dan in Turkije.
●In Turkije is schoolonderwijs verplicht voor iedereen, het begint op 6-jarige leeftijd en wordt aangeboden door gemeentelijke en particuliere scholen. Studeren in een overheidsinstelling is gratis, het kind moet een verblijfsvergunning hebben. Boeken en werkboeken worden uitgegeven, maar de uniformen moeten voor eigen rekening betaald worden.
Indien gewenst kun je de overdracht betalen, en het kind wordt door een schoolbus vervoerd. De kosten van onderwijs in een particuliere school zijn afhankelijk van het niveau ervan. Buitenlandse kinderen mogen op afstand leren, dat wil zeggen dat ze hun opleiding op hun eigen school kunnen voortzetten (indien toegestaan door de wetten van hun thuisland), dergelijke privileges zijn niet beschikbaar in veel andere Europese landen.
●In Dubai kiezen buitenlanders zelden voor openbare scholen, omdat het onderwijs daar voornamelijk in het Arabisch wordt gegeven. Het is moeilijk om te worden toegelaten tot een goede particuliere school: elke school heeft zijn eigen wachtlijst, en een kind kan pas over een jaar of meerdere jaren worden toegelaten.
Het kost erg veel om een kind naar school te sturen, ouders vergelijken de kosten met de prijs van een jaar studeren aan een goede universiteit. Het schooljaar begint eind augustus en eindigt begin juli. Eten is niet inbegrepen in de prijs van onderwijs op particuliere scholen, ouders moeten er zelf voor zorgen dat hun kind eten bij zich heeft.
Hoger onderwijs is zowel in Turkije als in Dubai uitstekend ontwikkeld.
Het belangrijkste verschil ligt in de benadering van de toelating van studenten. Zo is het voor de toelating tot een universiteit in Dubai vereist om de IELTS Engelse taaltest te halen en minimaal 5.5 punten te behalen. In Turkije wordt een student toegelaten, zelfs als hij/zij geen Turks of Engels spreekt, bovendien krijgt zo'n student een jaar academisch verlof en kan hij/zij taalcursussen volgen aan de universiteit.
Onderwijs aan openbare universiteiten in Turkije kost gemiddeld ongeveer 1000 dollar per cursus, in Dubai moet je rekenen op minstens 10-15 duizend dollar per jaar. Er is geen gratis onderwijs voor buitenlanders in de Emiraten.
Stedelijke infrastructuur
In je eigen stad ben je waarschijnlijk gewend aan een bepaald niveau van comfort: winkels in de buurt van je huis, parken voor fietstochten en joggen, kinderspeelplaatsen en winkelcentra. Hoe zal dit zijn na de verhuizing?
Is het moeilijk om een kapperszaak, een dierenarts voor je huisdier of een markt met verse groenten te vinden? Het hangt grotendeels af van de stad die je kiest om in te leven.
●In grote Turkse steden als Antalya zal je geen problemen ondervinden bij het zoeken naar de nodige diensten. Je vindt moeiteloos een Russisch sprekende manicure meester, dokter, dierenarts, advocaat of banketbakker. In kleinere steden zoals Fethiye is dit moeilijker, maar niet veel.
Boerenmarkten zijn overal aan het werk, ze komen elke week naar elke wijk van de stad. Banken, kappers, cafés, apotheken zijn in elke hoek van de stad, parken en pleinen zijn ook overal. Degenen die in kleine dorpen wonen, gaan voor entertainment naar de dichtstbijzijnde stad, net als voor het winkelen. Supermarktketens werken overal, de meest populaire netwerken zijn "Migros", "BİM", A101.
●In Dubai is er ook geen tekort aan kwalitatieve diensten, maar hun kosten zijn veel hoger, dus je moet naar plaatsen zoeken die passen bij je budget. Bijvoorbeeld, Russisch sprekende meisjes geven de voorkeur aan naar schoonheidssalons te gaan waar Filipijnse vrouwen werken, daar knippen en manicure drie keer goedkoper is dan in gewone salons die worden beheerd door lokale mensen.
Gezien het woestijnklimaat kan je tijdens de zomer lange wandelingen in de stadsparken vergeten, en ook de stadsinfrastructuur is niet ontworpen voor voetgangers. Er zijn veel supermarkten, er zijn democratische, maar hun assortiment is beperkt. Als je bijvoorbeeld varkensvlees wilt, moet je naar Waitrose gaan, de lokale tegenhanger van "Azbuka Vkusa". Degenen die willen besparen, winkelen bij Geant, het belangrijkste publiek van deze keten zijn Indiase en Pakistaanse immigranten, het assortiment is dienovereenkomstig, zonder varkensvlees.
Als je de eerste aflevering "Turkije vs Dubai" hebt gemist, bekijk deze dan zeker:
Lees ook het eerste deel van het artikel "Turkije of Dubai #1. Waar is het beter?"
Welnu, dit is het einde van het tweede deel van ons overzicht. In het derde, laatste deel, vergelijken we alles met betrekking tot onroerend goed, het verkrijgen van een verblijfsvergunning en burgerschap in Dubai en Turkije. Tot ziens!
We beantwoorden graag al je vragen, neem contact op via Whatsapp +90 (532) 158 42 44
Als je wilt emigreren of een appartement kopen in Turkije en genieten van het leven aan zee, schrijf dan naar onze specialisten die de beste opties voor je budget zullen kiezen.
Abonneer je ook op ons YouTube-kanaal en Instagram-pagina en krijg informatie uit de mond van professionals!
Extra communicatiekanaal met ons: Telegram
