De eerste wet die buitenlandse natuurlijke personen toeliet vastgoed aan te kopen in Turkije - een onderdeel van de algemene Tapu verordening, paragraaf 5 - dateert reeds van 22 december 1934.
Volgens artikel 35 van de Eigendomswet nummer 2644 van 22 december 1934 – die achteraf meerdere amendementen en aanpassingen kreeg – is het “buitenlandse natuurlijke personen en rechtspersonen, met een vestiging in Turkije volgens de geldende wetten, die als doel hebben handel te drijven toegelaten vastgoedeigendommen te verwerven in de Turkse Republiek”, gebaseerd op het wederkerigheidsprincipe.
In het kort komt het erop neer dat het recht om vastgoed aan te kopen in Turkije verleend wordt aan de inwoners van die landen die toelaten dat personen met de Turkse nationaliteit vastgoed kunnen verwerven in het desbetreffende land.
Achteraf werden heel wat wijzingen en correcties aangebracht. Voortdurend heeft Turkije de regels en procedures vereenvoudigd met als bedoeling het land open te stellen voor internationale investeerders en op deze manier de toevloed van buitenlands kapitaal te bevorderen.
De laatste wijzigingen dateren van 18 mei 2012, en het is deze recent aangepaste wet die de procedure omschrijft betreffende de aankoop van vastgoed door buitenlandse personen.
Diegenen onder u die de Turkse taal kennen kunnen de volledige wettekst hier lezen.
De belangrijkste wijziging is zonder twijfel de schrapping van het wederkerigheidsprincipe. Daardoor is de lijst met landen wiens inwoners vastgoed kunnen aankopen in Turkije sterk uitgebreid. Door deze nieuwe wetswijziging hebben burgers van meer dan 170 landen nu het recht onroerend goed aan te kopen in Turkije.
Inwoners van volgende landen kunnen vastgoed aankopen in Turkije:
1 Australië
2 Oostenrijk
3 Azerbeidzjan
4 Albanië – enkel vastgoed met bewoning als doel of met een commercieel oogmerk
5 Algerie – na toestemming van het ministerie van binnenlandse zaken van Turkije
6 Angola
7 Andorra - na toestemming van het ministerie van binnenlandse zaken van Turkije
8 Antigua en Barbuda
9 Argentinië
10 Afghanistan
11 Bahama Eilanden - na toestemming van het ministerie van binnenlandse zaken van Turkije
12 Bangladesh
13 Barbados
14 Bahrein - na toestemming van het ministerie van binnenlandse zaken van Turkije
15 Belize
16 Wit-Rusland
17 België
18 Benin
19 Ivoorkust
20 Bulgarije
21 Bolivia
22 Bosnië en Herzegovina
23 Botswana
24 Brazilië
25 Brunei
26 Burkina Faso
27 Burundi
28 Vanuatu
29 Verenigd Koninkrijk
30 Hongarije
31 Venezuela
32 Vietnam
33 Gabon
34 Guyana
35 Gambia
36 Ghana
37 Guatemala - na toestemming van het ministerie van binnenlandse zaken van Turkije
38 Guinea
39 Guinea-Bissau
40 Duitsland
41 Honduras
42 Grenada
43 Griekenland – de aankoop van vastgoed in de grensstreek is niet toegelaten
44 Georgië
45 Denemarken – beperking op het aantal eigendommen: slechts één
46 Djibouti
47 Dominica
48 Dominicaanse Republiek
49 Egypte
50 Zambia
51 Zimbabwe - na toestemming van het ministerie van binnenlandse zaken van Turkije
52 Israël - beperking op het aantal eigendommen: slechts één
53 India - na toestemming van het ministerie van binnenlandse zaken van Turkije
54 Indonesië
55 Jordanië – beperking op het aantal eigendommen: slechts één vastgoed voor commerciële doeleinden en niet meer dan 2 voor bewoningsdoeleinden
56 Irak
57 Iran
58 Ierland
59 Ijsland
60 Spanje
61 Italië
62 Kaapverdië
63 Kazachstan
64 Cambodja
65 Kameroen
66 De Comoren
67 Canada
68 Qatar
69 Kenia
70 Kiribati
71 China - beperking op het aantal eigendommen: slechts één voor bewoningsdoeleinden
72 Colombia
73 Congo
74 Zuid Korea
75 Kosovo
76 Costa Rica
77 Koeweit
78 Kirgizië
79 Laos
80 Letland
81 Lesotho
82 Liberia
83 Libanon
84 Libië
85 Litouwen
86 Liechtenstein
87 Luxemburg
88 Mauritius
89 Mauritanië
90 Madagaskar
91 Macedonië
92 Malawi
93 Maleisië
94 Mali
95 Malta - beperking op het aantal eigendommen: slechts één voor bewoningsdoeleinden
96 Marokko
97 Marshalleilanden
98 Mexico - na toestemming van het ministerie van binnenlandse zaken van Turkije
99 Micronesia
100 Mozambique
101 Moldavië
102 Monaco
103 Mongolië
104 Myanmar
105 Namibië
106 Nauru
107 Niger
108 Nederland
109 Nicaragua
110 Nieuw Zeeland
111 Noorwegen
112 Verenigde Arabische Emiraten
113 Oman
114 Pakistan - na toestemming van het ministerie van binnenlandse zaken van Turkije
115 Palau
116 Palestina - na toestemming van het ministerie van binnenlandse zaken van Turkije
117 Panama
118 Papoea-Nieuw-Guinea
119 Paraguay
120 Peru
121 Polen
122 Portugal
123 Rusland
124 Rwanda
125 Roemenië
126 El Salvador
127 Samoa
128 San Marino
129 Sao Tomé en Principe
130 Saoedi-Arabië
131 Swaziland
132 Seychellen - na toestemming van het ministerie van binnenlandse zaken van Turkije
133 Senegal
134 Saint Vincent en de Grenadines
135 Servië
136 Singapore
137 Slowakije
138 Slovenië
139 Salomonseilanden
140 Somalië
141 Soedan
142 Suriname
143 Verenigde Staten
144 Sierra Leone
145 Tadzjikistan
146 Thailand
147 Tanzania
148 Timor - beperking op het aantal eigendommen: slechts één voor bewoningsdoeleinden
149 Togo - na toestemming van het ministerie van binnenlandse zaken van Turkije
150 Tonga
151 Trinidad en Tobago
152 Tuvalu
153 Tunisië - na toestemming van het ministerie van binnenlandse zaken van Turkije
154 Turkse Republiek Noord-Cyprus – zelfde rechten als personen met de Turkse nationaliteit
155 Turkmenistan
156 Oeganda
157 Oezbekistan
158 Oekraïne
159 Uruguay
160 Fiji - beperking op het aantal eigendommen: slechts één voor bewoningsdoeleinden
161 Filipijnen
162 Finland
163 Frankrijk
164 Kroatië
165 Centraal-Afrikaanse Republiek
166 Tsjaad
167 Montenegro
168 Tsjechië
169 Chili
170 Zwitserland
171 Zweden
172 Sri Lanka
173 Ecuador
174 Equatoriaal-Guinea
175 Estland
176 Ethiopië
177 Republiek Zuid-Afrika
178 Jamaica
179 Japan
